Pustelnia, czyli tyż Sarmatia nie całkiem obumarła...

[efemeryda]

Z ogromnym żalem i największym smutkiem zmuszony jestem poinformować, że wieczorem 2 września zmarł mój wieloletni przyjaciel i nauczyciel życia - Sarmata.

Był wielkim patriotą, świetnym poetą, ale przede wszystkim jedynym w swoim rodzaju przyjacielem o ogromnym sercu - jego empatia była nie do opisania...

Pomagał ludziom. Zawsze pozostanie dla mnie niedoścignionym wzorem. Tak jak żadne słowa nie opiszą Jego osoby - Jego trzeba było ZNAĆ - tak i żadne słowa

nie opiszą bólu jaki jest po jego odejściu...


To dzięki Niemu to forum znów istnieje. Bardzo mu na nim zależało i wiele pracy włożył w jego funkcjonowanie. Cenił i lubił ludzi tu przebywających.

Chciałbym podziękować wszystkim, którzy kontaktowali się z Ryśkiem - na pewno miał z tego wiele ciepła i radości.

Pokój jego duszy...