Miłość i zazdrość na jednym kamieniu.

[Mikoku]

Miłość i zazdrość przy drodze siedziały
i takie dysputy ze sobą miały.

Ja swą namiętnością świat rzucę na nogi,
rozkołyszę nad morzem uczucia gorące,
niech poczują żar namiętnych pocałunków,
ekstazę w chwilach uniesień,
niech brzemienne będą w skutkach moje rządze.

Na to zazdrość odezwała się z wściekłością,
dopóki ja na tym ziemskim padole żyje,
pokłócę wszystkie namiętne związki,
niech poczują błogie me działanie,
wszak chcę tu wprowadzić jakiś porządek.

I tak dyskutowały nad człowieka losem,
że śmierć zgarnęła obie swoim kosem,
obie marnie swój żywot skończyły,
zapanowała błoga cisza.