Kurcze... uciekło mi słowo

[minawia]

to nic, że uciekło ci słowo.
dogonisz je,
bo tak chcesz,
przecież wierzysz w niebo i w piekło.
kurcze…
dla ciebie jest ten wiersz.

jesteś jak żyzna gleba.
zimą oddychasz spokojem,
wiosną pachniesz skibami,
odradzasz się oziminą,
kraczesz zgłodniałymi ptakami.

życie kłębi się w tobie.
piekło już jest przeszłością.
wyzwala się wszystko dobre.
w nadziei tutaj niebo.
w nim czeka właśnie to słowo.
kurcze…
tam zamieszkało.


P.S. dla kogoś bardzo dzielnego