Deszcz ...

[norbertus]

Kropla po kropli
Jak sonata zapisana w nutach
Tak deszczowa partytura
Przywołuje melancholijne wspomnienie

Za barem twarze takie zadumane
W półmroku i dymie hawany i esencjonalnie już się ziszczamy
Małgorzata z Martą rysują myślami tajemnice dnia
Gdzie w strugach wody szukamy swojego spełnienia

Jeszcze tylko nutki z piana Diany Krall
I klimat jazzu zatapia nas w rejsie codzienności zupełnie innej
Pośród deszczowej melodii uczuć
Spalamy siebie w pocałunku lata


Zatopieni w dźwięki nocy
Pulsujące eterycznością zdarzeń
W świadomości pod nieba baldachimem
Przywołujemy siebie pamięcią z pierwszej randki nad Plusznym .

I tak w deszczowej piosence
Tańczymy z parasolami naszego piękna wnętrz
Otwartych na siebie tak po prostu i zwyczajnie
A Małgorzata i Marta malują znowu pejzaż ludzkiego zmierzania.

Tak to Złotego Struga obraz namalowany
Gdzie zamyślenie z zapachem dymu cygar i melodiami bosanowy się zmaga
Gdzie czas się zatrzymał dla mnie na cyferblacie zegara życia
Tylko po to aby sycić wzrok duszy realnością historii żywej