Bezdomny

[Guest]

Snowboarder napisał(a):Jeden liść co sunie w powietrzu swobodnie
Przez alejki i parki, przez ogrom korytarzy -
Nie zwracając na siebie uwagi dygnitarzy
Łukiem omija świeże i kwitnące magnolie.

Wysuszony jak cytrus, pożółkły jak pochodnie
Przystanie na pustyni betonu i chwilę pomarzy.
W siwym wieku na ruch kolejny się nie odważy;
Jak zielony liść żyłem i jako żółty żyję podobnie.

To niezwykłe jak wszystko przez palce ucieka,
Gdy w chwili wahania inną wybieramy szufladę.
W niej likier i przystawka - marna to pociecha.

W cztery kąty, w stronę wspomnień cicho pojadę,
Wspomnę co mieć mogłem i pokornie odjadę;
Niech Bóg moje życie samotne zaniecha.

Poprawiłem Ci interpunkcję. Zastanawiam się dlaczego upierasz się przy wielkich literach na początku każdego wersa.
Jutro powalczę z treścią i rymami.
Forma sonetu zachowana i nawet udana.
To będzie dobry sonet!

Pozdrawiam :-)