amnestia

[misery]

no tak...końcówka nadaje wierszowi złowrogą wymowę. zamierzoną zapewne...choć - nie wiem dlaczego, ale dla mnie ten wiersz jest przepojony jakimś dziwnym spokojem...może nieco grobowym, ale jednak. A wiesz, gdy tak to czytałam, pomyślałam, że piszesz o Bogu (z małej, czy też z wielkiej litery) zwykle w podobny sposób (może się mylę i to tylko moja zbyt subiektywna interpretacja, nie wiem), właśnie taki mniej więcej jak tutaj.

a w ogóle to ciężko coś o tym wierszu napisać bez popadania w to wszystko co mieści się w słowie "patos". przynajmniej ja nie umiem. ;/ (co nie znaczy, że wiersz jest patetyczny bynajmniej)