* * * /nigdy.../

[Kamil Rousseau]

nigdy
nie narzekał na światło księżyca
miał pretensje do wędrującego słońca
a to że zbyt mocno grzeje – a to że sprowadza siarczysty mróz

księżyc miał moc uzdrawiającego współistnienia
cuda są wymysłem ludzi – podobnie jak czyny
tragedie umacniały trwanie
nawet wtedy gdy wątpliwości targały myśli

życie było zbyt kruche by zapominać
kontrola potwornym złudzeniem
ciemną stroną człowieczeństwa
on poszukiwał jasności

podłość zaistniała w wyniku desperacji
zwątpienia w czystość zasad
przemoc i zemsta stały się manifestacją wdzięczności

czy można żyć by stać się człowiekiem przezwyciężając przeszłość