A na koniec dnia..

[misery]

A na koniec dnia (popr.)

posprzątam swoje marzenia, przecież już ich nie
używam
papierowe kwiatki
nagrobne landrynki
religia Upadku
wysypały się z kieszeni

odkąd tu jesteś
myślisz w moim imieniu
za nas oboje
w liczbie mnogiej
podwójnie

chciałam tylko, byś wplótł mnie w swój dzień
schował gdzieś pod powiekami
mógłbyś
mógłbyś chociaż spróbować
spróbuj

dla ciebie komponuję każdą chwilę
wkrótce będzie z tego
symfonia
kakofonia
nasza bezzdarzeniowa fabuła
ma piękne tło społeczne

doceń to.

[Mikoku]

jak bogate są wydarzenia dnia codziennego i ta nadzieja na wolność...

[norbertus]

bardzo egzystencjalny wiersz podobuje się . Nawet trochę mnie wprowadził w zadumę siedzę przy lampce wina szukam marzeń nie sprzątam ich. Jesteś w tym wierszu zatopiona . pozdrawiam

[misery]

norbertus napisał(a):Jesteś w tym wierszu zatopiona

----->chyba tak. w ogóle to jest, to brzmi jak wiersz. inspirujące.

[Ginsana]

myślę, że to najważniejsze w tym wierszu "... chciałam tylko, byś wplótł mnie w swój dzień...."

A ja się zastanawiam czy tak warto wszystko poświęcać dla drugiej osoby, gubiąc swoje " ja"

[misery]

Ginsana napisał(a):myślę, że to najważniejsze w tym wierszu "... chciałam tylko, byś wplótł mnie w swój dzień...."

....prawdę powiedziawszy to właśnie z tego wersu powstał cały wiersz.