Znowu na ziemi

[norbertus]

Jak to możliwe
Miłość przewrócona
Nogi obolałe
Ciało zemdlone

Ciężar robi swoje
Pycha przyciska
Rozpiera się niczym
Na swoim

Raz powstałeś Panie
Teraz z mozołem
Dźwigasz na sobie
Człowieka

Czy jednak on
Zrozumie
Że powstanie to
Sprawa Boga i człowieka

Warunek jeden
Podniesienia siebie
Miłować bez granic
I doścignąć Tego
Co powstał aby iść dalej

On idzie dalej dla Ciebie
Czy powstaniesz
Aby pójść za Nim
Z człowiekiem
I dla Człowieka

[Sarmata]

norbertus napisał(a):(...)
Ciężar robi swoje
Pycha przyciska
Rozpiera się niczym
Na swoim

Raz powstałeś Panie
Teraz z mozołem
Dźwigasz na sobie
Człowieka
(...)

Samo to wystarcza za cały wiersz...

[Guest]

A według mnie za dużo w nim "człowieków".
Rażą!

Wybacz Norbertusie, nie powinienem komentować bo jak mi się coś z religią kojarzy to przestaję być obiektywny ale te cztery "człowieki" przesądziły o moim udziale w dyskusji.

Dwie pierwsze zwrotki super! Wystarczą za resztę.

Pozdrawiam :-)