Nocne przebudzenie

[male_p]

Znów noc budzi wyobraźnię
gdy cisza i ciemność mnie tuli
obudziłem się i pewnie nie zasnę
wyobraźnia sięga do pytań puli

drżącą struną uczucia porusza
niemym krzykiem na wietrze
może odpowie za oknem grusza
w białym puchowym swetrze

brak twych dłoni wyzwala myśli
unoszące nas w gwiezdne sfery
czekające byśmy do nich przyszli
lśniące jak na owoce patery

zatańczymy w dwojga serc rytmie
wiatr ułoży namiętną muzykę
księżyc cichutko samotność wytnie
zmieniając burzę w lirykę

[czardasz]

ciepły liryczny wiersz

[Interpelacja]

Pięknie małe_p :-)

Noc budzi wyobtraźnie i wyobraźnia sięga - może myśli sięgają do pytań puli, bo to one powstały dzięki pracy mózgu....

Ciekawe - jakie to były myśli - czy da się je zbadać i zmierzyć, tak by poznać ich granice, strukrurę i kontekst... Jakie tło je ukształtowało? Czy tylko dopamina?
Hmmm...
Ciekawe czy taki specjalista od fizjologii mózgu byłby w stanie je określić?
Wiem, za dużo pytań ;-)

[anja]

Tak jak poprzedniczki :brawo: bardzo ciepło, miło, i spokojnie.

[Snowboarder]

tak...romantycznie się zrobiło
miejscami rytm gubiłem, chyba w dwóch wersach,
ale jestem na tak

[Guest]

Działa na zmysły :brawo:

[Interpelacja]

Też Ninoczko się czepiłam - w pierwszej są dwa budzenia i dwie wyobraźnie - ale Tomek nas nie słyszy, pewnie teraz odsypia tę noc....w ciszy

[Guest]

Jeszcze nie słyszałem żeby ktoś wykorzystywał romantyczny księżyc
jako wyrachowanego bezdusznego merytorycznego cenzora.

[Guest]

Przeczytałem wiersz raz.
Wydał się sympatyczny choć za grosz rytmu nie łapał.
Pomyślałem - chyba się łamie, żeby liryczny nastrój stworzyć...
Zauważyłem kilka rymów, które można by między gramatyczne ( to nie przygana) a głębokie wcisnąć i zacząłem czytać komentarze.

Prawie wszystkie o lirycznym przekazie wiersza.
Słuszne komentarze. Wiersz bije emocjami niemal po łapach ;-)


Potem przeczytałem go drugi raz, potem trzeci i znów...


No i dostaniesz po łapach. Nie emocjami co prawda...

Ad rem!

male_p napisał(a):Znów noc budzi wyobraźnię - 8
gdy cisza i ciemność mnie tuli - 9
obudziłem się i pewnie nie zasnę - 11
wyobraźnia sięga do pytań puli - 11

drżącą struną uczucia porusza - 10
niemym krzykiem na wietrze - 7
może odpowie za oknem grusza - 10
w białym puchowym swetrze - 7

brak twych dłoni wyzwala myśli - 9
unoszące nas w gwiezdne sfery - 9
czekające byśmy do nich przyszli - 10
lśniące jak na owoce patery - 10

zatańczymy w dwojga serc rytmie - 10
wiatr ułoży namiętną muzykę - 10
księżyc cichutko samotność wytnie - 10
zmieniając burzę w lirykę - 8

1. Trudno nazwać wiersz ilośtamzgłoskowcem :-)
Pomieszałeś całkowicie ilość sylab w wersach.
Taki zabieg można zastosować tylk wtedy jeśli rytm wiersza sam wypływa z treści. Tu tego nie ma!

2. W pierwszej zwrotce - powtórzenia. Do tego bardzo bliskie. To nie są anafory.
Ale już Ci wytknięto.

3. W pierwszej i trzeciej zwrotce zbędne inwersje. Ja wiem, że pomogły utworzyć rym ale chyba popsuły wiersz. Utrudniły cztanie.


Za zdecydowanie najlepszą (choć nie doskonałą ze względu na rytm) uważam drugą zwrotkę.

I puenta! Dwa ostatnie wersy to miód dla uszu starej fioletowej małpy. Tu nawet sylaby się nie gryzą!


Popracuj, to będzie dobry wiersz - czuję to!


Pozdrawiam :-)

[nangalia]

może odpowie za oknem grusza
w białym puchowym swetrze...te słowa mnie rozwaliły na maksa, ten biały puchowy sweter jest tak cieplutki, że aż fizycznie poczułam...apropo specjalistów od filozofii, to zapewne Galen i Hipokrates wiedzieli by co odpowiedzieć ;-) hee, jestem mądra, bo po egzaminie z pedagogiki specjalnej, więc co nieco wiem o myślicielach i filozofach, którzy zajmowali się mózgiem :lol: Ale to na marginesie...
Tomku wiersz czyta się płynnie i emocjonalnie
Pozdrawiam serdecznie :kwiatek:

[male_p]

Dziękuję za wszystkie posty. Możecie byc pewni, że nie zostana bez echa jak tylko wrócę ... a to juz niedługo ) Pozdrawiam wszystkich.