flagówki

[gari]

najbardziej pociągał cię we mnie mój śmiech
że mogłeś czuć się szczęśliwym człowiekiem

dam sobie parę godzin aż zrobi się jutro i cała
złość zacznie być złością wczorajszą
obiad wczorajszym obiadem i nic już nie będzie musiało
stygnąć

nie lubię kiedy znikasz dla kieliszka wódki kiedy
topię się w butelce butelkach i nawet już nie mieszam
zeszłam w siebie już tak głęboko że nie wiem
jak wrócić

a przecież mogło jeszcze być tak zwyczajnie
mogliśmy pożegnać się z moim krwawieniem
wybielić rzeczywistość uczucia siebie
teraz polska

[Sarmata]

Dawna, dobra Gari LOL
Ale styl Ci się zmienił...
Szkoda - tamten był bardziej naturalny, spontaniczny...

[anja]

gari napisał(a):dam sobie parę godzin aż zrobi się jutro i cała
złość zacznie być złością wczorajszą...

dobre podejście do życia, też muszę tak spróbować ;-)

[gari]

Sarmato, stylem nie wrócę już stetnie-niestetnie - ale masz rację, jest tu sporo tego 'starego';
A ten wierszyk jest bardziej dla rozbudzenia nadziei, że rozrusza mnie ciągłość pisania...

anju - polecam - zdecydowanie mniej stresu i frustracji ))

[anja]

Gari wrzuć coś swojego, brakuje mi Twoich wierszy.

[Julia]

gari napisał(a):[i]
nie lubię kiedy znikasz dla kieliszka wódki kiedy
topię się w butelce butelkach i nawet już nie mieszam
zeszłam w siebie już tak głęboko że nie wiem
jak wrócić

rzeczywistość świata na której się łapią bohaterowie seriali wielcy i mali, zguba ludzkości...
autorka umięjętnie wychwytuje momenty realne i skrzypiące, przez co nadaje wersom życia, czuje się i widzi się tę scenkę, lubię tak.

[czardasz]

czasami powrót jest zbyt trudny ale trzeba próbowac...podoba mi sie