Prąc do przodu

Skwar.
Topi mój zapał, czuję w górze jasny żar.
Nie staram się zawrócić, coś mnie wciąż do przodu pcha.
Mróz.
Scala mi stopy z gruntem kiedy tak wędruję w dal
Lecz nie dam się zawrócić, coś mnie wciąż do przodu pcha.

Ból.
Wwierca się w skronie, tłucze czaszkę mi jak grad.
Chodź ciało chce się złamać, coś mi nie pozwala paść.
Strach.
Obrazy sączy w oczy tak jak wąż swój sączy jad.
I choć mnie dreszcz przeszywa, nie ośmielę się dziś paść.

Gniew.
O tak, tak często on prowadzi naprzód mnie.
Gdy rzuca piachem w oczy, nie daję oślepić się.
Wstyd.
Tak trudno jest mi upaść kiedy na mnie patrzy się.
Jak poddać się słabości, kiedy wstyd ogarnia mnie?

Bez urazy, ale proponuję jak najszybciej usunąć to "coś".
Straszna lipa wyszła.
hej!

Widziałem gorsze.

(2016-07-24 07:06:55)Tiwaz napisał(a):  Widziałem gorsze.

- ja też - u Tom_70
...
- a Twój jest całkiem niekiepski - bez cienia złośliwości

Nawet nie potrafisz napisać poprawnie nicku.

Z całym szacunkiem, bez kłótni w komentarzach bo to nie śmietnik.
Dziękuję za krytykę zarówno pozytywną jak i negatywną. Spodziewałem się raczej argumentów.

Pozdrawiam.