jestem
nieskończenie
jutrzejszy

piszę
listy
przyszłości

ona wciąż
się zaczyna
od nowa

Już miałam skomentować, a nawet podpowiedzieć tytuł, ale zmyliła mnie ostatnia zwrotka

Wiersz ma niezłą formę. Przez pierwsze dwie zwrotki przelatuje się oczywistoscią, by nagle zderzyć się z ostatnią jak z murowaną zagadką. Ostatnia zwrotka sprawia, że dwie pierwsze przestają być oczywiste .

U mnie obyło się bez żadnego zaskoczenia, ale mimo że temat oklepany, to jednak ciekawie, niewątpliwie to zasługa maksymalnej zwięzłości wypowiedzi.

(2015-10-21 16:18:53)ouhmenna napisał(a):  U mnie obyło się bez żadnego zaskoczenia, ale mimo że temat oklepany, to jednak ciekawie, niewątpliwie to zasługa maksymalnej zwięzłości wypowiedzi.

Ja tenże tekst odczytuję zupełnie inaczej. Też mi wolno... Oto moja interpretacja..

jestem
encyklopedycznym
bufonem

piszę
jedynie krytykę
wobec innych

bronię
swojego przywództwa
w tym wyścigu szczurów...
- oto ja -