już nie płacze krwawymi łzami
choć wywróciłeś życie jak poszewkę
wstałam
wyjęłam cię z ram
i tysiąc kawałków
uleciały w nicość
wydarte z pamięci
myśli o tobie
rozwiał wiatr
i nadzieja sięgnęła dna
zostały tylko smutne oczy

Pełna dramaturgia, chciałoby się powiedzieć: samo życie. Poprawił bym tylko- tysiąc kawałków uleciało w nicość i do płaczę podpiął bym ogonek. Pozdrawiam Krzysztof.

Wiersz bardzo smutny i nawet pointa nie napawa optymizmem. Tylko nie wiem dlaczego, bo przecież powinnaś Aniu wraz z wyrzuceniem przeszłości z własnego serca, wyrzucić również i smutek, bo oto zaczyna się dla Ciebie nowe życie pełne nowych szans. Pozdrawiam

Tekst w stylu letniej i mdłej zupki - choć już jesień.

Ty też Aniu stąd uciekaj, zostaw im to forum, niech zostaną tu sami...
Member Ty też stąd idź, przez szczere komentarze i może odmowę współpracy stałeś się tu kimś niepożądanym, już wyciągają Twoje dawne wiersze, a to dopiero początek...

(2015-09-26 15:27:42)tom_70 napisał(a):  Tekst w stylu letniej i mdłej zupki - choć już jesień.

Możesz się poczęstować. Mnie takie zupki smakują

(2015-09-26 15:27:42)tom_70 napisał(a):  Tekst w stylu letniej i mdłej zupki - choć już jesień.

a fe
widać nie masz w sobie odrobiny romantyzmu, albo nie miałeś okazji na wzniosłe uczucia, stąd ten smutny wygląd i ton wypowiedzi.

Do mnie wiersz dotarł i to głęboko

Rozumiem ze to jakies rozstanie i chyba dlugo byli razem ale czlowiek to juz nie jest zwierze stadne radzi sobie sam.A jak nie to tak jak to w przyrodzie bywa ...
Moim zdaniem takie podejscie do rzeczy ,zwiazku to piekno w calej okazalosci teraz tylko Rzeczy Sie LICZA!
I tak patrzac z perspektywy faktu po prostu to minie po ok max 2 miechach .
i Napiszesz Mlodosci dodaj mi skrzydla...^^
Srednio do mnie przemawia.

(2015-09-26 15:27:42)tom_70 napisał(a):  Tekst w stylu letniej i mdłej zupki - choć już jesień.

Jestem tu nowy , ale taka krytyka czyjejś twórczości jest na żenująco kiepskim poziomie intelektualnym. Chyba , że nie wiesz co piszesz . Pozdrawiam.

Jestem tu nowy i nie rozumiem fenomenu krytyki krytyki na tym forum . Użytkownik skomentował, wyraził swoją opinię i powinna być ona uszanowana. Może "letnia zupka" nie jest najłagodniejszym epitetem jakim można obdarzyć wiersz, ale to jednak czyjaś opinia, a każda opinia jest drogowskazem. Mi wiersz się podoba, jest jasny w odbiorze, potrafię się z Panią uosobić. Poezja jest ujściem dla nagromadzonych uczuć, nie musi uderzać w wysokie C i ten wiersz nie uderza, ale czytało się miło.

odczuwam jakby tendencję " zasklepiania" myśli zamiast je otwierać
w kierunku rozwoju ,a równocześnie duży "rozrzut" kiełkujących skojarzeń.
Pomijam już fakt,że usiłujesz zamknąć pewne rzeczy w życiu czy odciąć
się od nich a dobrze rozumiesz iż jest to niemożliwe a więc zostaną
nie tylko smutne oczy.
To ujęcie - porównanie życia z poszewką jest zbyt banalne i wręcz
nijakie.Może zamienić poszewkę na żagiel Twojej łodzi jaką jest życie
który ktoś "zwinął" i teraz unoszą ją fale codzienności wymierzone czasem
a wiatr szukając oparcia odsłania tylko nowe obszary smutku wypychając
radość,którą razem mieliśmy tworzyć i t d.
/ to tylko moje odczucie ze szczyptą romantyzmu bo romantyzm dla
duszy to jak balsam dla ciała./
przepraszam i pozdrawiam !

Całkiem zgrabny jest.

lecz ramy - czyli otoczkę Twojego życia - chroń teraz staranniej przed kolejnym erzatzem szczęśliwości...

a mnie nurtuje, czemu tysiąc kawałków, a nie np dwa tysiące...