Nie mogę, nie potrafię,
Na pewno się nie uda.
Nie ma sensu i tak będzie koniec.
Po co żyć, po co śnić,
już nie ma nadziei.

Ja się poddaję...

Mogę i potrafię,
Na pewno mnie się uda.
Sens zawsze jakiś istnieje,
A koniec? Kiedyś będzie, ale nie teraz.
Trzeba żyć, trzeba śnić,
Mieć jakąś nadzieję.

Nie! Nie poddam się!

Z drugiej zwrotki bym wywaliła mnie, kiedyś i jakąś, tak mi się wydaje
Wiersz na tak

To raczej nie wiersz ale pewien zestaw afirmacji i myślokształtów. Tych negatywnych i tych pozytywnych. Szkoda że nie starałeś się stworzyć porównań. Ale mimo że to nie jest Twoje najlepsze tworzywo, to w końcówce nastraja nadzieją.Pozdrawiam

Nie poddawaj się, pisz i twórz, rozwijaj się.

(2014-11-11 05:56:38)anja napisał(a):  Z drugiej zwrotki bym wywaliła mnie, kiedyś i jakąś, tak mi się wydaje
Wiersz na tak

Dzięki Aniu, no bo zdecydowałem się trochę przestawić na biel.
Pozdrawiam na biało

---

(2014-11-11 16:32:55)member22 napisał(a):  To raczej nie wiersz ale pewien zestaw afirmacji i myślokształtów. Tych negatywnych i tych pozytywnych. Szkoda że nie starałeś się stworzyć porównań. Ale mimo że to nie jest Twoje najlepsze tworzywo, to w końcówce nastraja nadzieją.Pozdrawiam

No bo jak pisałem wyżej.... ja się uczę

---

(2014-11-11 17:16:32)tom_70 napisał(a):  Nie poddawaj się, pisz i twórz, rozwijaj się.

Dzięki, będę
Już tam coś mi chodzi po głowie, ale na razie bardzo tupie

Przeczekaj tupanie i dotrwaj do wielkiego wybuchu.

(2014-11-12 18:10:13)tom_70 napisał(a):  Przeczekaj tupanie i dotrwaj do wielkiego wybuchu.

Dobrze, ale założę kask