(przed wyborami czytać normalnie, po wyborach wspak)

Recesja gaśnie nie grozi nam bieda,
opresja mija nie damy się sprzedać.
Płace nam wzrosną nie wzrosną podatki,
inaczej będzie nie zniszczą nas składki.

Kredyty tanie nie droga chwilówka,
deficyt spadnie nie spadnie złotówka.
Krocie czekają nie żywot tułaczy,
Ocet jest winny nie klasa bogaczy.

Chętnie odkupię maszynkę,
gdzie wrzucę pewne wyrazy,
ta poukłada je krzynkę,
w wersety, rymy i frazy
i ważne, by jeszcze miała,
ten mały, niezbędny wręcz hak:
że gdy już je poskładała,
to można je czytać też wspak.

Dzięki za wierszowany dowcipny komentarz.
To nie maszynka, ale kwestia swobody operowania słowem.
Nie chciałbym uchodzić za chwalipiętę.
Efekt "raków" uzyskuje się poprzez zamieszczenie w jednym wersie dwóch przeciwstawnych tez, przedzielonych partykułą "nie".
Tezę trzeba tak zbudować, aby dała się czytać w obie strony.
Pracochłonne, ale zabawne i jak wiersz się "uda", jest uciecha.

Bardzo zabawny i trafny utwór poetycki. Ty rzeczywiście masz bogaty zasób słownictwa i słowotwórstwa. Nie wiem tylko czy wiersz uznać po trosze za marzenie, dodajmy niespełnione jak do tej pory, czy też za satyrę na ówczesną sytuację życiową. Może autor mi pomoże? Pozdrawiam

(2014-09-06 15:49:01)member22 napisał(a):  Nie wiem tylko czy wiersz uznać po trosze za marzenie, dodajmy niespełnione jak do tej pory, czy też za satyrę na ówczesną sytuację życiową. Może autor mi pomoże?

Z chwilą opublikowania wiersz zaczyna żyć własnym życiem i czytelnik ma prawo sobie tłumaczyć go po swojemu.
Dwuznaczność w wierszach jest ponoć pożądana.
Dlatego ie będę nic dopowiadał.
Czasem "zbyt gorliwe" zaprzeczenie tezy jest tak gorliwe, że zaczyna budzić wątpliwości.
Ignacy Krasicki na którego spadły gromy krytyki za Monachomachię (wojnę mnichów), napisał antymonachomachię, w której rzec by można, zaparł się tego, co napisał w monachomachii, ale zaparł się tak gorliwie, że wywołał raczej uśmiech, niż zaprzeczył temu, co napisał w Monachomachii. Zacytuję fragment:
"Nie podła gnuśność rządziła klasztorem,
Gdzie się te sceny wydały tragiczne.
Klasztor był cnoty zawołany wzorem,
Klasztor obfity w dzieła heroiczne,
Klasztor od wieków wsławiony wyborem,
Budował wszystkie miejsca okoliczne.
Dzielny przykładzie, ach, któż cię wychwali!
Tyś tarczą twoich, co ciebie dawali."

Masz rację Fred interpretacja wiersza może być różna i zależy od interpretatora i jego punktu widzenia. Dlatego już więcej nie pytam.
Przy okazji, przepraszam że w tym miejscu, chciałbym zapytać o forum - Utwory w językach obcych, bo według mnie jest ono nieco zaniedbywane. Nikt nie zamieszcza tam wierszy i od dawien dawna nie ma żadnych nowych komentarzy. A może by tak spróbował ktoś zmierzyć się z obcojęzyczną poezją, choć wiem że to wcale nie takie łatwe. Nadmienię tylko że ja sam próbuję coś tam bazgrać, ale ocena tej bazgraniny nie zależy ode mnie. Pozdrawiam

Dział wierszy po polsku idzie dość powolnie, a co tu mówić o wierszach "zagranicznych".