Dedykuję człowiekowi, który myśli tego wiersza wypowiedział prozą

Już dzień w końcu gna ku upadkowi
Nad brzegiem dym nisko się unosi
Niejeden z nas nad sensem się głowi
Tego że jest i o jakiś cel prosi

Niejedna głowa już posiwiała
Od myśli przykrych, co robić z życiem
Wiedz- w piach obraca się lita skała
Zapamiętaj-nic nie trwa niezbicie

Spokojnie patrz na refleksy świateł
Co grają dobrze znane kominy
Zachwycasz się szczerze-żyjesz zatem
Jesteś z ciekawszej lepiony gliny

Nie jesteś więc jak wszyscy wokoło
choć pozornie nie różnisz się niczym
przyprawiasz życie geniuszu solą
mimo, żeś retoryki nie ćwiczył

Nie szukasz celu w życia odmętach
Po prostu cieszysz się każdą chwilą
Nawet gdy trafi się myśl natrętna
Twe czoło wcale się nie zmieniło

Lecz boleść jakaś się w słowach mieni
W umyśle twoim uparcie brodzi:
Czyśmy za szybko się zestarzeli
Czy też za późno byliśmy młodzi

(2014-07-17 19:30:20)rustsaltz napisał(a):  Już dzień w końcu gna ku upadkowi

Strasznie niefortunne.
Dzień może chylić się do zmierzchu, powoli gasnąć, zbliżać sie do nocy itd., ale nigdy gnać.

(2014-07-17 19:30:20)rustsaltz napisał(a):  Niejeden z nas nad sensem się głowi
Tego że jest i o jakiś cel prosi

Też niezręcznie.

(2014-07-17 19:30:20)rustsaltz napisał(a):  Niejedna głowa już posiwiała

W ciągu tego jednego dnia?

Dalej jest nieco lepiej.

(2014-07-17 19:30:20)rustsaltz napisał(a):  Nie szukasz celu w życia odmętach

Strasznie naiwne, banalne i patetyczne.

(2014-07-17 19:30:20)rustsaltz napisał(a):  Po prostu cieszysz się każdą chwilą
Nawet gdy trafi się myśl natrętna
Twe czoło wcale się nie zmieniło

Cieszenie się każdą chwilą jest strasznie banalne.
Poza tym w zacytowanym fragmencie jest niezgodność czasów
"cieszysz sie kazdą chwilą" - czas teraźniejszy,
"gdy trafi się myśl natrętna" - czas przyszły,
"Twe czoło wcale się nie zmieniło" - znowu czas teraźniejszy
brzmi to niezgrabnie.

(2014-07-17 19:30:20)rustsaltz napisał(a):  Czyśmy za szybko się zestarzeli
Czy też za późno byliśmy młodzi

To zakończenie jest do przyjęcia, ale wiersz niestety słaby.

Dla mnie zbyt rozwlekle, choć z drugiej strony prawdziwie o przemijaniu i życiu. Czytając twój wiersz, mniej więcej w środku, poczułem się troszkę znudzony jego treścią. No ale pointą trafiono w samo sedno. Pozdrawiam