By mieć pod ręką elementarną
wiedzę o szachach,
trzymam na półce książkę Bejlina
i Awerbacha.

Znam życiorysy czołowych graczy
i ich karierę,
wiem jak walczyli ongiś w turnieju
Spasski z Fischerem.

Pilnie śledziłem kiedy mistrz Karpow
grał z Kasparowem,
mam szachownicę i komplet figur
z masy perłowej.

Znam słynne mecze, wielkie turnieje
oraz potyczki,
bo mnie prowadzi przez wieki kraje
Jerzy Giżycki.

Świat szachownicy żadnych tajemnic
dziś dla mnie nie ma,
znam nawet sekret „machiny szachów”
von Kempelena.

Mogę przez wieki historii szachów
swobodnie kluczyć
i tylko nie wiem jak tu w te szachy
grać się nauczyć.

(2014-02-27 10:46:59)Fred napisał(a):  i tylko nie wiem jak tu w te szachy
grać się nauczyć.

Ale w teleturnieju o szach-ach sobie poradzisz

Ja akurat w szachy grać umiem. nie utożsamiajmy autora z podmiotem lirycznym. Nie sposób chyba pisać o szachach, gdyby się nie umiało w nie grać; )
Dziękuję za poczytanie i komentarz.

Gratuluję wiedzy i umiejętności. Wiersz ma w sobie dużo pozytywnej treści, a pointa jest dość zabawna. Czyta się dobrze, a w poezji to jest najważniejsze. Pozdrawiam

Ja też grywam w szachy, ale żadnych życiorysów nie znam, ani meczów nie oglądam, gram dla przyjemności
Natomiast często utożsamiam autora z bohaterem wiersza.

No witaj Fred, nie tylko umiesz grać w szachy, ale i posiadasz sporą wiedzę na ten temat,
no i ładnie o nich piszesz.
Co do życia to jest ono niestety jedną wielką szachownicą, na której rozgrywamy ważny mecz. Ważne jest tylko by dobrze rozstawiać figury.
Pozdrawiam, jakim kolorem lubisz grać najbardziej, to znaczy czy wolisz zaczynać, czy czekać na ruch przeciwnika?

Myślę, że nie można przywiązywać się do koloru figur. Że lubi się grać białymi, czy czarnymi. Nawet gdy się nie zaczyna partii można odpowiednimi ruchami zmusić przeciwnika do reakcji i przejąć inicjatywę.
Dzięki za poczytanie i komentarz.

świetnie - szkoda, że ze mnie szachowy laik
ruszyłaby w szranki z Fredem

Ale podyskutować o szachach i nie tylko - zawsze możemy, Dzięki za komentarz