Bezsenność mnie budzi,
Ten sen na jawie,
że kiedyś się skończy,
Ten koszmar ustanie.

Ten koszmar to życie,
realia istnienia, wyrzuty sumienia,
bóle, cierpienia.

Ziarnka goryczy
przęłknąć się nie da,
Lecz Trzeba!
Bo takie jest życie,
Poczucie winy
tutaj nic nie da..

(2010-11-07 22:52:53)ulotna napisał(a):  Ziarnka goryczy
przęłknąć się nie da,
Lecz Trzeba!

tak trzeba ....a później popić gorącą czekoladą i już życie będzie słodsze .

bezsenność mnie budzi
kiedy się skończy sen na jawie
koszmar ustanie

życie to koszmar
realia istnienia
wyrzuty sumienia
i bóle cierpienia

ziarnka goryczy
przęłknąć się nie da
lecz trzeba
bo takie jest życie
poczucie winy
tutaj nic nie da

Ulotna pozwoliłam sobie trochę pozmieniać Twój wiersz, czy jest czytelniejszy? nie wiem oceń sama. Moim zdaniem niepotrzebne są znaki interpunkcyjne. Początki każdego wersu staraj się pisać albo wszystkie dużą albo malą literą, no i staraj się nie powtarzać zbyt często tych samych wyrazów i unikać zbędnych słów typu mój, twój, ten, tamten itp. Ogólnie to minimum słów maksimum treści.
Ale nie nalegam

Obarczanie się winną czasem prowadzi do przygnębienia
a przyczyna tkwić moje nie w nas
pozdrawiam