Trójkąt

[grobut]

Gdy spotykają się nasze dłonie,
By oczy mogły odpocząć;
Na niebie księżyc srebrzyście płonie,
A my bierzemy ślub z nocą.

Ona prowadzi nas - senna trochę -
By tam, gdzie czas w miejscu stoi
Przytulić do się, powiedzieć - ´Kocham´.
Jesteśmy sami we troje.

Za oknem zmęczony wiatr i liście
Markotne nucą duety.
Płomienie świec, jak pędzel - złociście
Malują ścienne portrety.

A my - miłości pełnią pijani
I coraz cięższe powieki;
I milkną liście, i blakną ściany
I sen już tak niedaleki.

Zbawienna cisza, drżącymi usty,
Na flecie jedwabnym już gra…
Więc zamykamy na cztery spusty
Nasze wierne Ménage à trois.

A kiedy wracać nam przyjdzie jutro,
I brzask naszą noc pochłonie;
Nie będzie żal, nie będzie nam smutno -
Bo oczy zastąpią dłonie.

[iśka]

Pięknie zobrazowany wiersz/pozdrawiam

[grobut]

Dzięki za miłe słowa. Pozdrawiam serdecznie.