Ulica mojego dzieciństwa

[Ewa]

Ulica mojego dzieciństwa
Gdy mijam Złotą Bramę
Mknę, żeby z bliska zobaczyć
Ulicę Panieńską, co po obu stronach
Bursztynowym się skarbem otacza

Mariacka – prastary trakt
Wyszlifowany ludzkimi sprawami
Przód jej zdobi ceglasty kościół – chrześcijaństwa znak
Krzewy róż tworzą obraz nieskalany

Niezwykłe symbole szlacheckie kamienice zwieńczają
Szczyty budynków zatrzymane w czasie historie opowiadają

Mariacka - pierwowzór Starówki Gdańskiej
Klejnot wieczornych wspomnień
Pamiętam Mariacką z mych dziecięcych lat
Do dziś nie mogę jej zapomnieć