wspomnienie

[Guest]

WSPOMNIENIE



Byłaś piękna tamtego mglistego poranka,
cała w barwach przedświtu - jak brzasku kochanka,
jak królowa jesieni bo pora to była,
w której jeszcze nie skuła świata lodu bryła.
Jak ta pora deszczowa - smutna, rozmarzona -
stałaś przy mnie. Przecudne, krągłe twe ramiona
aureola rudawych, nierówno przyciętych,
długich włosów spowiła i spośród zmarzniętych,
rannych słońca promieni - nieśmiała i skryta -
wyszłaś z cienia... Na światło. Niczym Afrodyta
z przycypryjskich fal morza wśród wichrów i piany -
tak ty się wyłoniłaś w jesienny poranek.
I choć ideał piękna zapewne się zmieni
nieraz - ja nie zapomnę tej cudnej jesieni...

Byłaś piękna tamtego mglistego poranka
niczym złudne marzenie, jak senna zachcianka;
byłaś piękna tamtego mglistego poranka
niczym dnia wstającego miłosna wybranka.
Cała w czerni, z uśmiechem wschodzącego słońca
w szarych oczach odbitym - mógłbym tak bez końca
patrzeć w cudny ten obraz, w to nieme zjawisko!


Nowa jesień wspomnienia studzi… Ot i wszystko!



Szczecin
4 kwiecień 1983


skaranie boskie

[Sarmata]

Musisz częściej zaglądać Skaranie do swego kuferka staroci! Piękny wiersz! Olbrzymie :brawo: I dziękuję za ucztę

[Guest]

Zaglądam, Sarmato, zaglądam...
Pewnie niejedno jeszcze przeczytasz :-)
Dzięki za miłe słowa.

[Mikoku]

piękny krajobraz.. :-)

[anja]

Uśmiecham się do tego wiersza :brawo: skaranie

[leszek009]

Ładnie opisałeś nową jesień podoba mi się ten wiersz

[minawia]

chociaż...powtarza się....mglistego poranka
chociaż... bo pora to była
...............nie skuła świata lodu bryła...
to, wszystko zamierzone
aureolą jesieni przystrojone.
Barawo, zachwycająco. :brawo:

[meg04]

Mickiewicz, Mickiewicz, Mickiewicz - no, prawie jak Adam, ale wszystka w czasie przeszłym, a teraz co? :dokuczacz: