Gdy cię ujrzę

[kostoteles]

I gdy cię ujrzę z powrotem,
I me serce uderzy jak młotem,
Wtem milionem milionów cię ozłocę,
Pięknych róż, moją pierwszą kochanicę,
Taką czystą, taką piękną, taką jaśniejącą,
Widoczną, ale jednak daleką,
Niczym raju dalekie wspomnienie,
Kochaną lecz nie kochającą,
Nie Panem lecz sługą,
Me serce się stało,
Na samo twe wspomnienie,
Serce samo się pomnie,
Iż jedynym co chcę ci rzec jest:
Kocham cię!