Jesienny czas wspomnień...

[bronmus45]

- moje rodzinne strony - fotka sprzed ćwierć wieku...


.
Dość często powracam swoimi myślami
w pamiętne rewiry minionej młodości.
Na jesieni życia lubię w nich zagościć,
wspomnieniem wędrując znanymi ścieżkami.

Dziś żal za straconym serce moje ściska
- nie zawrócę czasu dzieciństwa swojego,
wśród lasów zielonych domu rodzinnego,
którego już nie ma. I rodu ogniska...

Lecz nie zakrywam łez swoich płynących,
z duszy stęsknionej, skołatanej wiekiem,
spod starych oczu potokiem gorącym.

Jestem - niestety - styranym człowiekiem,
do końca drogi wciąż jeszcze idącym.
Łzy spływające są dziś dla mnie lekiem...
.