Słoje Z Miodem

[Orcio24/7]

SŁOJE Z MIODEM

Śniłem znów dziś o Tobie Jolanta
Zwiedzaliśmy razem piekielne kręgi Danta.
Dwa słoje natchnienia wychyliłem dwoma łykami,
Co słowa te niosą niech zostanie między nami.
Czuję jakby wielkie szczęście mnie omijało
I obcy mi ten głos co szepcze: „mało, mało”.
Jesteś antyczną boginią – moją heroiną,
Wszystkie moje okręty ku Tobie jednej płyną,
Jak do portu Nadziei po długiej podróży,
Marynarzy najśmielszych twój głos odurzy,
Róży tak pięknej moje oczy nigdy nie widziały.
Dla Ciebie pisze moja pani i wysiłek cały,
Jaki wkładam w tych zwrotek zrymowanie,
Sprawia mi przyjemność i wielkie to wyzwanie,
A gdy się słowa układają w spójną całość,
Znika z serca mojego ta okrutna żałość,
Ten smutek, że Ciebie przy mnie nie ma,
Tylko ta pustka towarzyszy głucha i niema.
Zapełniam ją tuszem i komentarzem w oku,
Jak dzielny tygrys szykuję się do skoku..
..Tak naprawdę to nie miałem nigdy snu,
A na mą wieczną wojnę wiodę Legionów stu.
Wszystkie moje wiersze są Tobą przepełnione
I rymy dla Ciebie wiążę niezliczone.
Słuchaj moich słów jak gdyby były ostatnie,
Po sześciu wiekach znalazły się dusze bratnie.
Słońce tylko dla nas wyjrzało zza chmur,
Najbielsze szczyty zdobyliśmy Świętych Gór.
Ta miłość się nigdy nie zmęczy,
Wyliczę Ci moich pierścieni obręczy.
Imiona przeszłości zgasną w obliczu mojego,
Moja pani pamiętaj – nie zapomnij tego.

2008 rok..