- przemijanie...

[bronmus45]

.
truchełka liści opadają na ziemię
z gałęzi swoich żywicieli
- ich czas się wypełnił
utkane z nich dywany szeleszczą pod stopami

wczesnojesienne słońce
przebłyskuje spomiędzy ogołoconych konarów
smugami kolorowych promieni

błyskotliwe światłocienie tworzą różnobarwną mozaikę
na pokrytych liśćmi ścieżkach
wolne od szarugi dni umila nam babie lato i złota jesień

- wtedy chce się żyć...

[ElaM]

truchełka liści spadają na ziemię
z gałęzi żywicieli
utkane z nich dywany szeleszczą pod stopami

Z tego wszystkiego, ten kawałeczek zatrzymuje, może dzięki truchełkom.

Pozdrawiam.

[bronmus45]

(2017-09-25 13:17:00)ElaM napisał(a):  truchełka liści spadają na ziemię
z gałęzi żywicieli
utkane z nich dywany szeleszczą pod stopami

Z tego wszystkiego, ten kawałeczek zatrzymuje, może dzięki truchełkom.

Pozdrawiam.

.
- a dzięki pozostałej części tekstu chce się żyć... (ostatni wers)