Intraco

[komisarz]

Ponad dachami socrealistycznych zabudowań,
gdzieniegdzie rozświetlone okna
jak zegary wskazują obowiązkową nadzwyczajność.

Na parterze - kantor i Pewex.
Przed - szepty: "Sprzedam dolary".
Wewnątrz kolejka po "zachód".

Podstawówka. Po lekcjach wybieramy się do Intraco.
Przyciągają nas lizaki z gwizdkiem i gumy Donalda.
Kilkadziesiąt centów znalezionych pod ladą
pozwoli zasmakować prawdziwej słodyczy.

Do domów wrócimy za chwilę.

[tom_70]

Trudno to uznać za wiersz.
Bardziej proza.
Gdzieniegdzie występują błędy językowe.
Strasznie to jest proste.

[komisarz]

Witaj tom_70.

Forma tekstu, jaka przyjąłem była próbą napisania czegoś w takim stylu w jakim pisał na naszym byłym forum "Fatamorgana" jeden z jego użytkowników. Lubię się sprawdzać w czymś co mnie w danej chwili imponuje. Wiersze tej osoby zaliczaliśmy na wspomnianym forum, jako prozę poetycką, ale tak jak napisałeś to kwestia uznania.
Jeśli wskażesz mi, gdzie występują błędy językowe postaram się je poprawić, ewentualnie uzasadnić powstałą formę - liczę że dojdziemy do konsensusu.
Co do treści to po prostu wspomnienie z dzieciństwa. Od urodzenia do końca szkoły podstawowej mieszkałem w jednym z takich socrealistycznych bloków w Warszawie przy obecnie ulicy Andersa, niegdyś Nowotki. W drodze do szkoły i ze szkoły przechodziłem obok Intraco. Po szkole nieraz wpadaliśmy z kolegą do tego budynku, bo jak napisałem w treści - pod ladą nieraz można było znaleźć kilka, kilkadziesiąt centów, za które można było kupić wymarzone wówczas lizaki z gwizdkami.

Pozdrawiam tom_70