Widok z pewnej ławki

[Gość]

Widać z niej ziemie
Naszej młodości
Zmienioną postać
Naszych chodników

Widzę śnieg który opadł
Jak ludzie
Którzy tam życie zostawili
Tu przerwali wędrówkę

Pojawiło się coś
Niby dla rozwoju
Ale zmieniło
Całe piękno widoku

I architektura
Ściągnięta z kartki papieru
Z zaschniętą farbą
Na obliczu