Miłość

[Gość]

To dwójka szaleńców
Zbiegów z oddziału zamkniętego
We własnym świecie
Własnych spojrzeń

To jak skoczyć w przepaść
Bez pewnego dna
Mając nadzieje że na dole
Już na mnie czekasz

Jest jak wiatr
Który unosi latawiec wysoko
By dać poznać
Co to niebo

To ciemna komnata
Do której weszłaś
Do samego serca
I zapaliłaś świeczkę

Jest jak alkohol który upija
I rozgrzewa moje ciało
Dodaje odwagę
I uzależnia

To teatr
Gdzie dwie postacie
Dwa scenariusze
Tworzą jeden spektakl