Kobieta w letniej sukience.

[Lechu 62]

Kobieta w letniej sukience.

Kobieto z fotografii w letniej sukience cudowna,
Kobieto piękna w obrazku magicznie zamknięta,

Błękit sukienki barwę oczu Twych magię zawiera,
Błękit Twe piersi słońcem opalone przyozdabia,

Kwiat malunku sukienki powojem kibić Twą oplata,
Kwiat zazdrośnie w płatkach biodra Twe ukrywa.

Lato mi przyjacielem, bo sukienki Twe skąpe,
Lato szczodrze Twe ramiona odsłania opalone,

Tajemnica Twej sukienki na wyobraźnię mą działa,
Tajemnica błękitem skryta myśl grzechu wartą rozpala,

Błękitna letnia sukienka uparcie Twe skarby strzeże,
Błękitna i skąpa, a dzień tajemnicy jej nie odbierze.

Wieczór mi przyjacielem by tajemnice te poznać,
Wieczór pomocnik bym marzenia mógł spełniać,

Dłonie moje mocne kibić Twą w błękicie jak powój oplotą,
Dłonie delikatnie ze złotych ramion Twych sukienkę zsuną,

Usta moje skarb Twój ukryty w woalu zazdrośnie zdobędą.
Usta moje ciało Twoje w namiętności całować przybędą.

Dla Krysi. L. 2016r.

[tom_70]

Autor zmasakrował język polski.
Wzorcowy przykład analfabetyzmu.
Wielki wstyd!

[Lechu 62]

Pisać wiersze każdy może.
Troche lepiej ,lub troche gorzej.
Ale nie o to chodzi,
Jak co komu wychodzi.
Czasem człowiek musi.
Inaczej się udusi.
UUU....
A Tobie dobry człowieczku wychodzi.... ale słoma z walonek.
Pozdrawiam.

[tom_70]

I jeszcze plagiatuje!