Uzdrowiciel nieczysty

[Serifaris]

"Uzdrowiciel nieczysty"

Przepala trzewia nieczyste od fekaliów,
Powstałych z nierównomiernych kęsów,
Jabłek zerwanych bezszelestnie,
W sadzie otulonym promieniami.

Kaleczy i podcina kostki,
Kiedy próbuję uciekać,
Niosąc pochodnię,
Płonącą nadzieją.

Jam nie żmija,
Ja Esculapa!

Nie zbliżę kolan do posadzki,
Nie skieruję na nie wzroku.
Ja jestem tym prawdziwym,
Choć nie mam z kolców diademu.

Jestem potomkiem,
Jedynym synem,
Otwieram oczy,
Leczę ból krzyża.

Pozwólcie mi,
Pozwólcie wejść!

Zniosę płomienie i szarpane rany,
Zniosę potknięcia i plecy najbliższych,
Wszystko to dla widoku bieli.
Oczu waszych – niezamglonych.