Latawiec na wietrze.

[Ivan Jędrzej Groźny]

Znałem go lepiej niż inni,
odszedł i ludzie byli mu winni,
2 złote czy inną kwotę,
kupy nikt nie powstrzyma jesteśmy z powrotem,
nawet gdy Karol zostawił nam spadek srogi,
nikt nie wytrze kupy z podłogi,
o mój drogi, mój drogi,
śmierdzące wiatry spowiły me nogi,
i gdy kocyk wyprałem już cały,
to dla ciebie Jędrzeju Groźny mój synku mały.

Karol Latawiec 7 wrzesień 2001

[member22]

Tekst się kupy nie trzyma, tak można by go ocenić. Jest nieudolny i raczej nie można go nazwać poezją. To jest tak jakby ktoś nie wiedział o czym ma pisać i po prostu napisał o byle czym. Rymy bardzo infantylnie dobrane sprawiają niestety że całość jest nie do przetrawienia. Pozdrawiam