Senne marzenie

[Ewa]

Biegnę szybko do Ciebie, o zmierzchu
Mijam domy - strzeliste pałace
W srebrze gwiazd zatopione i księżyca blasku
Czuwają ludzkie szczęścia, drzemią ludzkie dramaty

Biegnę kropli Twych uczuć spragniona
Podczas gdy moje ocean wypełnią
Wtulimy się lekko nawzajem w ramiona
Otoczeni księżycową pełnią

A kiedy nasze usta ze sobą się zetkną
Żar oczu rozbudzi gwiazd nocną poświatę
Spłynie ona na nas srebra lekką wstęgą
Wypełni serc tęsknotę uczucia potęgą

Biegnę więc szybko do Ciebie, o zmierzchu
Marzeniem rozbudzona
Szepcząc cicho i sennie - jak dobrze że jesteś
By wtulić sie w twoje ramiona.

[member22]

Troszkę brak konsekwencji i rytmu. I tu podobnie jak w przypadku poprzedniego wiersza lepiej by było zastanowić się nad białą poezją. Poza tym główny wątek wiersza zachowany. W całości i ogólnym odbiorze utwór przypomina niejako zabawę słowną. Jednakże w przeciwieństwie do innych wierszy tego typu widać że autor przemyślał i głęboko zastanowił się nad treścią. Pozdrawiam