Curriculum Temporae

[member22]

Zapalam lampę światła
Nad dogaszonym papierosem
Przytulając do piersi
Nagie wspomnienia
Zasłonięte blado-różową kurtyną
Która wciąż opada
W ciszy niepamięci
Gdzie widać tylko jedną scenografię
Z teatru znieruchomiałych lalek
Ale to nigdy nie jest to samo
Co przedtem.

[e-ska]

Z czasem wspomnienia zostają zniekształcone , często wyidealizowane . Dzieje się tak chyba mimo naszej woli , sprawcą jest upływający czas . Nasunęły mi się takie refleksje po przeczytaniu Twojego pięknego wiersza . Pozdrawiam .

[member22]

Dobrze jest jak są to dobre wspomnienia. I właśnie takich każdemu życzę, również Tobie Eska. Dziękuję za równie piękny komentarz i pozdrawiam cieplutko.