Prosty związek owocu z polityką

[rustsaltz]

Wśród wielu dzisiejszych trąb patriotyzmem brzmiących
Głos jeden nieco silniej z tłumu się wyróżnia
Choć w swe trąby dmą równo czerwoni, biali i krzyża obrońcy
Wszyscy razem krzyczą, że tylko ich myśl słuszna.
Jedna z nich znalazła szczególne me uznanie:
„na złość Putinowi zjedz jabłko” ach, wspaniale
Szczytna idea, wroga rani -niech się stanie
więc jemy jabłka: gęba w gębę, ramię w ramię
Wróg ugodził sztychem-lecz embargiem nie szablą
Wierzy, że po takim ciosie trochę zmiękniemy
Nie, nie! Kwaśny owoc wykrzywia gębę każdą
I gęba w gębę krzyczy: „na złość jabłka jemy!”
Walczcie za braci, którzy na pal nadziewali
Przemyślcie prostego obywatela słowa
Że czasy pali minęły- nie czas by palić
więc ja także zjem jabłko, jednakże dla zdrowia
SUPLEMENT:
Krąży po głowie myśl czarna, którą wyrazić trudno:
Dziś na złość jecie jabłka-jutro będziemy jeść gówno.

[member22]

Razi nieregularność i brak rytmiki. Wiersz jest rozlany, a powinien tworzyć dość zwartą całość. Sądzę że jeszcze wiele pracy przed Tobą ale nie zniechęcaj się i próbuj dalej. Pozdrawiam

[Fred]

O rytmice wypowiedział się przedmówca. Podzielam jego zdanie, nie będę się powtarzał.
Dodam od siebie, że wiersz jest kiepski pod względem treści. Zaczyna się od tego dęcia w trąby, że każda partia chce mieć rację. Myślałem, że ta myśl - wprawdzie wyrażona zbyt dosłownie i będąca swego rodzaju oczywistością, będzie stanowić treść wiersza. Tymczasem, dalej jest o tych nieszczęsnych jabłkach. Ani to śmieszne, ani zabawne, po prostu naiwne. Zastanawiam się, czy temat taki w ogóle wart jest wiersza.