"Początek drogi"

[Ewa]

Początek drogi


To nie jest koniec, lecz początek drogi
Czekania, aż do pamiętania
Uśmiechu, który nigdzie nie odchodzi
Ciepła słów wzajemnych
Wspólnego zaufania.

Patrzyłam na zegar nucący melodię bezdźwięczną
Wsłuchana w stukot sekund na szklanym ekranie
Za progiem Twoje kroki-
Otworzyłam drzwi prędko-
Zabłysłam - światło we mnie ciągle pozostaje

Żarem otulona chwyciłam Cię za rękę
Ty dotknąłeś mej twarzy na to powitanie
Zapomniałam oddychać,
Przytuliłeś mnie lekko-

W tej chwili we wszystko uwierzę co się stanie.

[member22]

Utwór optymistyczny, ale warsztat poetycki troszkę nie w komplecie. Rym jak gdyby zachowany jedynie w początkowej fazie (o ile to można nazwać rymem), potem w ogóle go nie ma. Moim zdaniem przydałaby się obróbka. Pozdrawiam

[Fred]

Mam chyba alergię na "drogi" i "drogownictwo" w wierszach. W wierszach jest tego strasznie dużo i trudno być oryginalnym. Brzmi to banalnie. Te wszystkie "poplątane ścieżki życia", "kręte drogi", "rozstaje dróg" itd. Pomyśl, co by się stało, gdyby w tym wierszu po prostu opuścić pierwszą strofę i zacząć od drugiej. Według mnie wiersz nic by nie stracił, a wiele by zyskał. Stanowczo zmieniłbym też tytuł na jakiś "niedrogowy".
Oczywiście wiersz jest Twój i od Ciebie zależy, czy skorzystasz z moich rad, czy nie.

[Ewa]

Skorzystam z twoich rad Masz rację z tym początkiem, przemyślę sprawę. Pozdrawiam Ewa

[anja]

Ewo, oni tak z troski
"Zapomniałam oddychać" fajnie sformułowanie