" Oda do niezapomnienia"

[Ewa]

Oda do niezapomnienia

Tyle nieprzespanych nocy
Tyle troski o krew z Waszej krwi
Nie wiedziałyście jeszcze czym Was los zaskoczy
To tam w łóżeczku Wasze Małe Szczęście snem spokojnym śni

Gdy stawiało pierwsze kroki
Trzymałyście je za rękę
Na dłoni miałyście zawsze
Pełne dobroci serce

Potem szkoła, a w szkole jego pierwsze wyzwania
I radości i niewielkie smutki
Takie do pokonania

Gdy weszło w dorosłe życie
Patrzyłyście z boku
Jak to Wasze Małe Szczęście
Dotrzymuje światu kroku

Potem nastała miłość
Ta co w życiu bardzo się liczy
Czy Szczęście spotkało szczęście ?
I czy Was ono dotyczy ?


Zawsze był czas na dobrą radę
Na słowa pełne wsparcia
Wśród tych czasami przemilczanych
Ważne słowo - matka

Wam, dla których radością było stworzenie istnienia
Dedykuję te odę pełną miłości
Odę do niezapomnienia.

[member22]

Rzeczywiście te chwile szczególnie dla matki są niezapomniane. Wiersz ciepły pełen rodzicielskiej miłości, może troszkę nieregularny. Tu i ówdzie bym pozmieniał, ale główny temat ok. Pozdrawiam

[anja]

Podobnie jak member pozytywnie odbieram ten wiersz

[Ewa]

Dziękuję

[Fred]

Temat wdzięczny, chociaż zaczęłaś go z bardzo wysokiego tonu. Ta pierwsza strofa brzmi przynajmniej na początku bardzo patetycznie. (Ta krew!) Po przeczytaniu pierwszych wersów myślałem, że chodzi o jakichś partyzantów, wojowników, żołnierzy wyklętych?
Dalej opisujesz temat w sposób zbyt dosłowny jak na poezję. To jest taki standardowy życiorys. Aby opowiedzieć, nie wszystko musi być opowiedziane do końca i dosłownie. Można wybrać kilka najważniejszych detali i na nich zbudować wiersz. Trzeba by też jakoś przetworzyć temat poetycko, artystycznie. Poezja nie polega na dosłownym opisywaniu rzeczywistości, ale na jej przetwarzaniu, ukazaniu owego drugiego dna.
Powodzenia.

[anja]

Fred, myślę że z każdym nowym wierszem będzie coraz lepiej.... zaczynałam podobnie

[Fred]

To jasne, że ćwiczenie czyni mistrza. Adam Zagajewski powiedział, że każdy następny wiersz bierze się z poczucia niedoskonałości tego, co się napisało do tej pory.

[Ewa]

Bardzo Wam dziekuję za rady. Popracuję nad moim pisaniem