Lśnienie

[dawidk]

Lśnienie

Czy słyszysz mój szept?
westchnienie wszech cieni,
płacz nizin umarłych.

Zwróć sie ku mnie,
upuść Twych łez rosę,
kwiecie wśród żywych prawdziwy.

Nim dech północy
pchnie w tułaczki otchłań,
nim gwiazda zaranna,
przeklnie cień mój za dnia.

Płomieniu zórz polarnych.
Przywołaj mnie,
wbrew śmierci oków
szeptu pocałunkiem,
przerwij pustki śpiew.

Niech sztorm podniesie gniew,
ziemię zetnie mrozu pięść,
wiatr mój brat,
zawyje wilczą pieśń,
niech cienie mkną
wśród westchnień drzew.

Mą duszę czarną wyrwij z marszu,
pokonaj śmierć,
myślą zwiewną, płaczem,
lśnieniem Twoich łez.

[anja]

Podoba się, choć smutny. Nic bym nie poprawiała, może tylko w/g mnie w drugiej zwrotce pozbyła bym się "Twych"

[Fred]

Twe łzy i ma dusza czarna troche mi nie pasują, wiersz ma chwilami klimat sztucznego patosu, ale napisany w oryginalnej formie, poczytałem z zaciekawieniem.

[babajaga]

smutnawy -

[member22]

Rzeczywiście dość ciekawa forma tego utworu sprawia że chce się go czytać. Na początku myślałem że wiersz mnie nie wciągnie, ale po drugim czytaniu stał się całkiem niezły. Wiersz ma charakter prośby o to czego brakuje, a więc trochę smutku mu nie zaszkodzi.
Pozdrawiam