Mrok znieczulicy

[Krzysztof Widz]

Dusza utracona w mrocznym zamęcie
Dusza zgubiona w światach okręcie
Ciągle coś mnie trawi pożera od środka
Nie wypowiedziane słowa że jesteś słodka
Brak ciebie Ukryta miłości
Szczęk zębów odgłos Cierpienia
Smutek do najgłębszych zakamarków kości
Świat się psuje i ciągle coś zmienia
Duszo blada ukryta w złości
Serce z stali Brak w nim światła
Nadzieja zgasła iskra zblakła
Dusza wie że ciemność ją pożera
Demon smutków ciało rozwiera
Serce łka i błaga litości
zło swymi pazurami w ciało się wdziera
Zostaje pusta niewiara i brak miłości
Autor:Krzysztof Widz