Mont Saint Michel

[norbertus]

Klify Mont Saint Michel
Nad ich urwiskiem staję w zadumie
To przypływu to znowu odpływu godziny
I ciszę dźwięk dzwonu rozrywa
Woła nadziei przesłaniem
Tak jak odpływ Ciebie zabiera
Tak kiedyś z przypływem tu wrócisz
Kiedy katedry dzwon gdzieś daleko w sercu usłyszysz

Czas opuścić gościnne wzgórze
Z portu na żaglach wyjść niepostrzeżenie
Po cichu jak wilk z morzem zbratany
Jak ten co z falami rozmowy prowadzi
Co zna na pamięć ich melodię w sztormie zagraną

W niej odczytam jeszcze dla Ciebie zapis księgi odwiecznej
Aby Ktoś mógł wzrastać ja muszę się umniejszać
Mont Saint Michel już czas odpływu się zacząłâ€¦.

W nim znowu myśli swoje o Tobie snuję…

[czardasz]

tak to napisałe,s ,ze poczulam jakbym to widziala,sama lubie z morzem-oceanem porozmawiac ,pieknie :-)