Dar

[Edyta B.]

Łza się kręci w oku
czekając na chwile
by spłynąć po słowach
w głąb serca strudzonego

Serce zamknięte w sobie
nie okazuje uczuć
chcąc zataić przed światem
ból nieodparty

Grymas na twarzy
zdradza tajemnicę
schowaną za drzwiami
pełnymi cienia

Dusza poezją natchniona
porusza istnienia
triumfując nad tym co było
i nad tym co będzie

Myśl urzekająca
niespodzianą świeżością
niczym wiosenny poranek
wydobywa z wrażeń skarby piękna

Zachwycająca prawdą
finezja języka
ujawnia sens treści
sprawiając zadowolenie

Rzeczywistość
stanowi wartość
sama w sobie
rozświetlając życie

Wyrafinowana kultura
jak płocha igraszka
umila życie
dekorując je skrycie

Humor niczym
czarodziejska różdżka
cudów dokonuje
z życia troski ujmuje

Życie to wspaniały dar
nie zmarnujmy go
nawet jak jest smutne
i okraszone łzą

[Mikoku]

czysta prawda Edytko, gratuluje -ukazałaś życie jakie jest...dar

[norbertus]

Z strofy na strofę myśl przyspiesza szukjąc człowieka. jego mysli u uczuć, jego rzeczywistości i zycia w niej osadzonego. Pozdrawiam