Rosa wyraz twych uczuć

[Anna]

Czasami świt zapowiada się
pochmurnie
niebo nad nami granatowe
w sercu smutek żal
łzy płynął po policzkach

Po porannej rosie
słońce wyżej wschodzi
sprawiasz że oczarowuje nas swym ciepłem
swymi pięknymi promieniami
nasze łzy ogrzane ciepłem nikną

[minawia]

Ninoczka napisał(a):świt zapowiada się pochmurnie
niebo nad nami granatowe
w sercu smutek żal
łzy płyną po policzkach

po porannej rosie
słońce wyżej wschodzi
oczarowuje nas swym ciepłem
pięknymi promieniami
łzy ogrzane ciepłem nikną

A może by tak? (choć ja się nie znam) co autorka na to?

a ja jeszcze w drugiej zwrotce bym zamieniła jeden wyraz, wstawiłabym jednak zaimek unikając powtórki słowa ciepłem, chociaż myślę, że ten wyraz jest specjalnie powtórzony, żeby podkreślić jego ważność w osuszaniu łez

po porannej rosie
słońce wyżej wschodzi
oczarowuje nas swym ciepłem
pięknymi promieniami
łzy ogrzane tobą nikną


Anno ale to tylko taka inspiracja Twoim wierszem. Podoba mi się ta metafora rosy w uczuciach. Pozdrawiam, Elżbieta

[Anna]

rozumie

[norbertus]

A po burzy przychodzi słońce - bardzo dobrze nadzieja płynie z wiersza. Pozdrawiam