Esencja samotności moich uczuć

[male_p]

Syrop naszej bliskości, pije rozwodniony samotnością,
Okraszony ciepłem i dotykiem – naszą gorącą miłością,
Tak klarowny, w smaku czując delikatną nutę namiętności,
Wprowadzając potęgą wyobraźni w stan słodkiej błogości,

Każdy łyk ogarnia mnie Twoimi ciepłymi ramionami,
Rozgrzewa ciało i wyobraźnię spędzonymi razem dniami,
Gdy nic wokół nas, tak oddalone, uczuć miarą się nie liczyło,
Gdyby zwolnić biegnący szalenie czas, rozstań by nie było,

Bym nie musiał, jego smakiem, upajać się w samotności,
Otwierając wspomnienia, wypełnione barwami tęczy czułości,
Gdy, na wysunięcie dłoni, Zniewalasz mnie swą bliskością,
Upajasz, słodyczą Twych ust, dotykiem, motyla delikatnością,

Oddani w błękicie, rozpaleni dotykiem, bliskością dwóch ciał,
Roztańczeni, wtuleni, zatraceni w uczuciach – ich wirujący szał,
Tak głodni, spragnieni, unosząc się, w górę, w oddaniu siebie,
Namiętności naszej, szukaj, wpatrzony w gwiazdy, na niebie ...

[Guest]

ewetka napisał(a):Bylam, przeczytalam , jeszcze wroce do tego wiersza

UWAGA UWAGA !!!!! ODKURZAM ;-) Wiersz warty tego

[Guest]

Muszę przyznać rację Polotce aczkolwiek niechętnie.
Nie, żebym miał coś przeciw niej.
Raczej o wiersz chodzi. Szkoda go bo dobry w zamyśle.

Myślę, że przyjmiesz krytykę po męsku, Małe_p.

Po pierwsze okropnie długie wersy. W dodatku nie zawsze jednakowo długie.
W tak długim wersie bardzo trudno utrzymać średniówkę i to widać w twoim wierszu.

Po drugie rymy.
Nie twierdzę, że rymy gramatyczne są absolutnie naganne ale ich nadmiar nuży. Poza tym nadają się raczej do satyry dla podkreślenia zabawności przekazu.
W tym wierszu użyłeś tylko dwóch rymów niegramatycznych. Też nie są rewelacyjne. Raczej banalne.

ciał - szał
siebie - niebie
Jeden z nich to rym męski - jedyny w wierszu. Nie pasuje.

Dlatego żal mi tego wiersza bo ma potencjał. Ma ten ładunek emocjonalny, który potrafi wydobywać ze słów uczucia.


Pozdrawiam :-)