Koniec pielgrzymki.

[Tadeusz Stycuła]

na cmentarzu

na nagrobkach figury
wszystkie martwe i szare
czasem ptak wpadnie w humor
i wesołe nuty rozdaje

w niektóre imieniny
zabłyśnie światełko pamięci
całą noc tańczą cienie
wokół nadziei

na cmentarzu zaduma
pytania od płyty odbite
wracają jak słowa zza grobu
sumienia zapytaj

pod ławeczką łez kilka
kwiatek się przytulił
przed oczami imiona tak bliskie
babci, dziadka, taty, matuli

tragedia jak błyskawica
kawałek życia odkroi
tu czekają na koniec świata
w ciszy, spokoju

tad

[Guest]

Tadeusz Stycuła napisał(a):na cmentarzu zaduma
pytania od płyty odbite

Ładnie oddałeś w wierszu klimat jaki na cmentarzu panuje-no cóż pozostaje nam monolog.................. :-(

[Ginsana]

Bardzo mi sie podoba klimat i dobór słów w wierszu.