Morsem wystukane

[zbigniew]

Morsem wystukane
- - - - - - - - - - - - - - -

Uciekających chwil wspomnienie
Obrazy szarej codzienności
Troska i miłość
Jej pragnienie
Na co dzień w ludzkim sercu gości

Nie da się oczekiwać
Jej nadejścia
Jak letniej pory
Nie da się marzyć o jej przyjściu
Gdy człowiek na nią
Nie gotowy

Usycha trawy źdźbło zielone
Choćby troskliwą ręką podlane
I przyczyny jego odejścia
Niewtajemniczonym
Nie są znane

Chwytam rękoma
Oddech wiatru spalony
Przymykam oczy zasmucone
I widzę w dali krajobrazu
Gałązki sosen przytulone

Przesyłam Tobie to wspomnienie
Choćby na wczoraj zapisane
Stuka dzięcioł morsa na drzewie
Motyl przysiada pośród drogi
A mnie pragnienie weszło w serce
I więcej słów
Pisać nie mogę ..

Zbigniew
2008-08-01 18:29:58

[Guest]

zbigniew napisał(a):więcej słów
Pisać nie mogę ..

Dzięcioł więcej nie potrafi wystukać morsem co Zbyszku nam przekazałeś wierszem

[Ginsana]

ładnie i z sercem napisane

[Mikoku]

ulotne jest spojrzenie w przeszłość,
chwile wspomnień zapisane
na kartce papieru,
miłość choć przemija,
jak blask słońca
przyzywa do swych promieni...