dwoje

[wanda]

w małej kawiarence siedzę
tak małej że miejsca brak
we dwoje
ręce obejmują nas
głowa przy głowie
dwoje
a serca
rytmicznie biją
słowa zamieniają w miłość
bez słów
w kafejce
gdzie miejsca tylko na dwoje

[misery]

Świetne! Te powtórzenia nadają wierszowi lekko obsesyjny (ale w pozytywnym znaczeniu) klimat, słowa zmienione w miłość - taki właśnie jest ten wiersz.
(jakby tu była opjcja dodaj do ulubionych to bym właśnie z niej korzystała )

[Maria M.]

Urokliwy wiersz. Świetnie oddaje klimat intymności. W niewielu słowach uchwyciłaś Wando istotę pięknej miłości. Pozdrawiam cię i cieszę się, że tu jesteś