Dla przyjaciółki

[Ginsana]

Wybaczcie poniższy tekst.Napisałam go " na kolanie".Wczoraj miałam stresujący nieco dzień i nie ukrywam troszkę trzęsąco-myszowaty Moja Przyjaciółka była przy mnie i dodawała mi otuchy i wiary.Dlatego napisałam to, co poniżej.wersja oryginalna, bez poprawek



Dla Przyjaciółki

za oknem krople deszczu
wystukują rytm jesieni
liście żółte z wiatrem harcują
po miejskim deptaku

nie jest mi jesienno – smętnie
na kanapie uśmiech radosny
błąkający się po twarzy
kobiety - z chochlikami w oczach

jest piękna – z nogami po szyję
ubrana z kobiecą klasą
gdybym wierzyła w aury
musiałabym przyznać – blask z niej bije

ma coś takiego w sobie
że przyciąga jak magnes
tępiąc mój wrodzony katastrofizm
łyżeczkami podaje mi wiarę

chciałabym głośno powiedzieć
to moja przyjaciółka – Krysia
ale boję się że nazwą spłoszę
delikatnego motyla przyjaźni

nie ma we mnie safonizmu
to tylko szczypta egzaltacji czasem
każe mi wyrazić co czuję
i wierszem tym podziękować - że Jesteś

[Ginsana]

dziękuje dziewczyny i żadnego czepionka ? :shock:

[Ginsana]

Ninoczka napisał(a):

Ginsana napisał(a):żadnego czepionka ? :shock:

Ja nie mam zwyczaju komentować
w sensie oceniania pod względem warsztatowym dedykacji!

powiedziała co wiedziała

[Mikoku]

prawdziwych przyjaciół ma się niewielu, więc pilęgnuj dalej to co jest wam dane...

[Kamil Rousseau]

Ginsana napisał(a):Wybaczcie poniższy tekst.Napisałam go " na kolanie"....Dlatego napisałam to, co poniżej.wersja oryginalna, bez poprawek

Ty zawsze pisz na "kolanie" , bo wiersz piekny i nie ma co poprawiać


pzdr
kamil

[Arti]

Cytat:musiałabym przyznać – blask z niej bije

ten wers jest za długi w stosunku do poprzednich
podobnie w samej puencie, jak skrócisz będzie okej


pozdr.

[Nula.Mychaan]

Oj Ginsano... to bardzo wzruszające

Ginsana napisał(a):tępiąc mój wrodzony katastrofizm
łyżeczkami podaje mi wiarę

... w tej chwili nie zastanawiałam się nad formą ale nad treścią a ta mnie zachwyciła

[Ginsana]

Mirku, Kamilu, Arti , Nulo,Ago, Ewetko jejka dziękuję.myślałam, że mnie zajedziecie na tym wierszu.Ech....dziękuję .A jak przeczytałam, ten wiersz Krysi, wielkie dwie łzy spłynęły po jej policzkach.Już nie wiem, która bardziej była wzruszona.