Listopad

[meg04]

Uż niebo osieńju dyszało
uż rieże sołnyszko blestało
karoczie stanowiłsia dzień
lesow tainstwiennaja cień
pieczalnym szumam obnażałaś
łażyłsia na pala tuman
gusiej krikliwych karawan
da prybliżałaś
dawolno skucznaja para

stojał nojabr uż u dwara

***************************
niebo jesienią oddychało
już słońce rzadziej pobłyskiwało
krótszy z pewnością już był dzień
i lasów tajemniczy cień
ze smutnym szumem się obnażał
na polach kładła już się mgła
gęsi krzykliwych karawana
tak się zbliżała
dosyć smutna pora

o już listopad w bramie dworu

********************************
autora nie pamiętam, wiersz pamiętam z czasów podstawówki