GORYCZ POGARDY

[Guest]

Pędzę marzeniem przez las ideałów
co się przede mną rokrocznie rozrasta,
chociaż się staram wystrzegać banałów
lgnę do tandety jak głodny do ciasta.


Tabun obietnic wskrzesany rozsądkiem
wciąż ponawiany obietnicą nową,
ginie embrionem będąc,nie dzieciątkiem,
a ja znów biję o stół pustą głową.


Ogromne bruzdy w moim życiorysie
są wyorane namiętnością smaku.
razi mnie często czyjeś widzi mi się


Brak stanowczości przygnębia mnie bardzo,
lecz to najgorsze,że z wartości braku
zamiast żałować- to wszyscy mną gardzą.