Tęsknoty tak szybko umierają

[Ginsana]

tęsknię pośród łanów zielonych
zachodzących łuną czerwoną
wśród koniczyny w błękicie nieba
wschodzącej poranną rosą

tęsknię cichym szumem brzozy
w zapachu skoszonej trawy
maciejką wtuloną w korę bzu
liliowym kwieciem witającym dzień

tęsknię świergotem ptaków
skaczących z gałązki na gałązkę
nawet ślimakiem na pieńku dębu
kroczącym dostojnie w cień

ęsknię każdym oddechem wiosny
rozkwitając czerwonym tulipanem
by swe dni świetności kwiecia
złożyć w czarnej ziemi - zapominając